سندرم دکورون چیست؟
فهرست
تنوسینویت دکورون یا سندرم دکورون به التهاب دردناک تاندون‌های گروهی از عضلات که واقع در سطح پشتی ساعد هستند، سندرم دکورون (تنوسینویت دکورون) می‌گویند. این دسته از تاندون‌ها درون یک مجرا بین استخوان و بافت فیبروزی هستند. شکایت اصلی این بیماران احساس درد انگشت شست است. این درد با انجام حرکات ابداکشن، فلکشن، اکستنشن شست افزایش می‌یابد.
همچنین تورم، التهاب، بی‌حسی و کاهش قدرت دست از دیگر مشخصه‌های این سندرم می‌باشد. این سندرم عموما افرادی که اکثر کار رومزه‌اشان با حرکات مچ، انگشت شست و ترکیبی از این دو می‌باشد، بروز می‌یابد.
چرا که با حرکات زیاد مچ و انگشتان کانال مربوط به تاندون های اطراف شست تحت فشار قرار می‌گیرد و سبب التهاب تاندون و ایجاد فشار بر اعصاب این ناحیه می‌گردد. لذا به افراد مبتلا به سندرم دکورون توصیه می‌شود که از انجام کارهای مکرر چه به صورت آهسته و چه ضربه‌ای خودداری کنند. افراد با شغل‌های خاص مانند پیانیست‌ها، گلف‌بازان، ماهیگیری، کارمندهای ادارات، نجاری، کسانی که کار تایپ انجام می‌دهند و همچنین کسانی که به طور طولانی مدت بچه بغل می‌کنند، بیشتر در معرض آسیب می‌باشند.
علائم سندرم دکورون:
علائم این سندرم می‌تواند به طور ناگهانی یا تدریجی بروز یابد. برخی از این علائم عبارتند از:
- خشکی شست
- تورم و التهاب شست و مچ
- بی‌حسی در انگشت شست و اشاره
- حساسیت به لمس (Tenderness) در انتهای انگشت شست
- کاهش قدرت دست و انگشت شست در گرفتن اشیا
- درد در انگشت شست هنگام حرکت و حتی گاهی بی‌حرکتی
اگر اقدامات درمانی مناسب برای سندرم دکورون انجام نشود، درد آن ممکن است از انتهای شست به سمت پروگزیمال کشیده شود و حتی ساعد را درگیر کند.
تست تشخیص سندرم دکورون
برای تشخیص این بیماری، متخصص از تست ساده‌ای به نام فینکنشتاین (Finkelstein) استفاده می‌کند. در این تست، متخصص از بیمار می‌خواهد که انگشت شست خود را خم کند و در کف دست قرار دهد. سپس دست خود را مشت کند. در مرحله آخر، بیمار باید مچ خود را به سمت انگشت کوچک خم کند. (اولنار دیووژن) اگر فرد هنگام انجام این تست احساس درد را تجربه کرد، ممکن است که به سندرم دکورون مبتلا باشد.
پس از تشخیص دقیق بیماری توسط متخصص نخستین راه درمان، انجام منظم خدمات فیزیوتراپی و کاردرمانی است. اگر درمانگر صلاح بداند در ابتدا با کمک اسپلینت به مدت 6 هفته انگشت شست در حالت بی‌حرکتی قرار می‌گیرد. در این حین می‌توانند از روش‌های درمانی دیگری نظیر مدالیته‌های سرمایی برای کاهش التهاب استفاده کنند.
راهکارهای درمان سندرم دکورون:
فیزیوتراپی و توانبخشی بهترین روش درمان غیرجراحی برای این سندرم می‌باشد. در فیزیوتراپی از تکنیک‌های مختلفی استفاده می‌کنند مثل؛
- استراحت و بی‌حرکتی با کمک اسپلینت
- مدالیته‌های گرمایشی برای افزایش انعطاف پذیری بافت نرم
- مدالیته‌های سرمایشی برای کاهش تورم و التهاب
- ماساژ درمانی برای کاهش درد
- سوزن خشک (نیدلینگ) برای کاهش سفتی عضلات شست
- الکتروتراپی، شاک ویوتراپی و اولتراسوند برای کاهش التهاب و تاندونیت
- لیزر درمانی برای کاهش تورم
- تمرینات تقویتی برای افزایش قدرت عضلانی
- تمرینات کششی ملایم برای کاهش تورم
- استفاده از تنس برای کاهش درد
- استفاده از روغن‌های گیاهی (گیاه درمانی) برای ماساژ و تسکین درد
علاوه بر تمام موار ذکر شده درمانگر باید بهترین حالت دست را برای انجام فعالیت‌های روزمره به فرد آموزش دهد. در ادامه برخی از این تمرین درمانی مناسب این بیماری دکورون را شرح می‌دهیم:
تمرین درمانی برای سندرم دکورون:
تمرین درمانی سبب کاهش التهاب، کاهش درد و جلوگیری از ایجاد محدودیت در دامنه‌ی حرکتی انگشت شست و مچ می‌شود. درمانگر مناسب با شدت بیماری و ویژگی‌های فردی بیمار، برای هر شخص تمرینات خاصی طراحی می‌کند. تمریناتی که در ادامه شرح می‌دهیم، عموما برای تمامی افراد مبتلا به این سندرم مناسب است اما با این حال بهتر است که تمرینات را تحت نظر متخصص انجام دهید.
8 تمرین مناسب برای افراد مبتلا به سندرم دکورون:
تمرینات را خیلی آهسته انجام دهید و اگر در انجام تمرینی احساس درد داشتید به درمانگر خود اطلاع دهید. چرا که درد سبب افزایش التهاب می‌شود.
تمرین اول: دست باید روی یک میز قرار گیرد و ساعد تا ناحیه آرنج کاملا توسط میز ساپورت شود. کف دست را رو به سقف قرار دهید. سپس شست را به مفصل CMC انگشت کوچک نزدیک کنید. این تمرین را 5 دفع در طول روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید. (مطابق تصویر)
تمرین دوم: دست باید روی یک میز قرار گیرد و ساعد تا ناحیه آرنج کاملا توسط میز ساپورت شود. کف دست را رو به سقف قرار دهید. سپس انگشت شست و انگشت کوچک را به همدیگر نزدیک کنید. این تمرین را 5 بار در طول روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید. (مطابق تصویر)
تمرین سوم: مطابق تصویر دست باید روی یک میز قرار گیرد. انگشت شست به سمت سقف باشد. سپس با دست دیگر IP شست را گرفته و به سمت میز و سقف خم و راست کنید. این تمرین را 5 بار در روز و هر بار در طول 10 مرتبه انجام دهید.
تمرین چهارم: دست را مطابق تصویر در حالت قبلی نگهدارید. انگشت شست را خم کرده و سپس با کمک دست دیگر، انگشتان خود را بگیرید و به سمت اولنار خم کنید (اولنار دیووژن). این تمرین را 5 بار در طول روز و هر بار 10 مرتبه انجام دهید.
تمرین پنجم: مطابق تصویر یک وزنه را در دست نگه دارید و به آرامی آن را به سمت بالا حرکت دهید. سپس 5 ثانیه این حالت را حفظ کنید و دست را پایین بیاورید.
تمرین ششم: مطابق تصویر دست را به گونه‌ای روی میز قرار داده که مچ از لبه میز بیرون باشد و کف دست را به سمت زمین نگهدارید. سپس یک وزنه مناسب را بگیرید و مچ را به سمت سقف حرکت دهید. 5 ثانیه دست را در بالا نگه دارید و درنهایت به آرامی پایین بیاورید.
تمرین هفتم: مطابق تصویر زیر دست را در حالت side line روی میز قرار دهید. یک وزنه مناسب را در دست بگیرید و خیلی آرام مچ را به سمت رادیوس خم کنید.
تمرین هشتم: روی صندلی بنشینید و یک ترا باند را مطابق تصویر زیر پای خود ثابت کنید. آرن را روی زانو قرار دهید تا ثابت باشد و سپس کش را با دست بگیرید به گونه‌ای که شست رو به سقف باشد و سپس به آرامی مچ را به سمت رادیوس خم کنید. 5 ثانیه نگهدارید و به آرامی پایین بیاورید.
در ادامه به بررسی عوارض‌های ناشی سندرم دکورون می‌پردازیم.
عوارض سندرم دکورون:
اگر درمان بیماری دکورون به تاخیر بیفتد، با گذر زمان و پیشروی التهاب، حرکت انگشت شست کاملا محدود می‌گردد. در مراحل پیشرفته علائم این سندرم بسیار شبیه به شکستگی استخوان‌های کوچک کف دست، آسیب دیسک‌های گردنی و ساییدگی مفصل‌های انگشت شست می‌باشد. بنابراین بسیار حائز اهمیت است که بیمار توسط یک فیزیوتراپیست حاذق و مجرب معاینه گردد تا متناسب با تشخیص دقیق، برنامه‌ی درمانی صحیح تنظیم شود.
متخصصان ما در کلنیک توانبخشی ایستا در زمینه‌ی بازتوانی تمامی اختلالات مربوط به دست از جمله سندرم دکورون، آماده‌ی خدمت رسانی به شماست. برای مشاوره و رزرو نوبت حضوری و آنلاین می‌توانید با انتخاب یکی از راه‌های تماس موجود در سایت با ما در ارتباط باشید.
